Powstanie Wielkopolskie pozwoliło na przyłączenie Prowincji Poznańskiej do niepodległego Państwa Polskiego. Już po zakończeniu I wojny światowej w latach 1918-1919 Polacy zamieszkujący dawny zabór pruski domagali się przyłączenia do Rzeczypospolitej Polskiej.

3 stycznia 1959 roku do Polski z Kanady powróciły skarby kultury, historii narodowej: Szczerbiec, insygnia koronacyjne królów polskich, a także kronika Galla Anonima.

27 sierpnia 1905 na terenie Królestwa Polskiego wybuchł powszechny strajk szkolny. Młodzież polska, kształcona w autorytatywnym systemie edukacyjnym Cesarstwa Rosyjskiego wyraziła swój sprzeciw wobec bezwzględnej rusyfikacji w systemie szkolnym. Zaborca zakazywał używania języka polskiego w szkole, nauczania historii oraz literatury.

16 grudnia 1919 roku Ignacy Jan Paderewski otrzymał misję stworzenia rządu, w którym sam objął tekę ministra spraw zagranicznych.  Był nie tylko politykiem, ale przede wszystkim, artystą światowej sławy. Był uważany za jednego z najwybitniejszych wirtuozów fortepianu, a jednocześnie był kompozytorem. Jego muzyka stała się swoistym ambasadorem idei niepodległej Polski. W czasie I wojny światowej obok Romana Dmowskiego był orędownikiem odrodzenia państwa polskiego wśród zachodnich aliantów. Przypisuje mu się wpływ na amerykańskiego prezydenta, który w swoich 14 punktach umieścił postulat stworzenia niepodległej Polski.

4 stycznia 1947 roku rozpoczął się proces pokazowy pierwszego Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Propaganda komunistyczna określiła go od nazwiska głównego oskarżonego „procesem Rzepeckiego"

20 grudnia w czasie trwania oblężenia Jasnej Góry podczas potopu szwedzkiego grupa obrońców pod wodzą Stefana Zamojskiego dokonała „wycieczki" pod mury twierdzy podczas, której zagwożdżono dwa wrogie działa. Jednocześnie unieszkodliwiono olkuskich górników, którzy kopali tunel, mający służyć Szwedom do wysadzenia murów klasztoru.

W nocy z soboty na niedzielę 13 grudnia 1981 roku do domów ponad dziesięciu tysięcy działaczy NSZZ „Solidarność" wtargnęli funkcjonariusze ZOMO. Działaczy opozycji zatrzymano, a następnie przewieziono w miejsca internowania. Rano na ekranach polskich telewizorów pojawiła się złowroga postać generała Jaruzelskiego w ciemnych okularach, który poinformował o ukonstytuowaniu się WRON-u oraz wprowadzeniu stanu wojennego na całym obszarze PRL.

W dniach 3-5 grudnia 1918 roku w poznańskim kinie „Apollo" odbyły się obrady Polskiego Sejmu Dzielnicowego. Jednoizbowy parlament składał się z 1100 Polaków, zamieszkujących dawny zabór pruski. Najwięcej posłów przybyło z terenu Wielkopolski oraz Śląska, Pomorza Gdańskiego oraz Warmii i Mazur. Co znamienne większość stanowili działacze Narodowej Demokracji.

W nocy z 29 na 30 listopada wybuchło Powstanie Listopadowe, które było pierwszym zrywem narodowym skierowanym bezpośrednio przeciwko Rosji. Już w 1828 roku pod kierownictwem podporucznika armii Królestwa Polskiego w warszawskiej Szkole Podchorążych Piechoty związano tajne sprzysiężenie. Zbrojne wystąpienie chorążych stało się w listopadową noc sygnałem do powstania. Zaatakowano, a następnie zdobyto Belweder, który był siedzibą księcia Konstantego, który w imienia cara sprawował władzę. Ten jednak zdołał na czas salwować się ucieczką.

3 listopada 1984 roku odbył się pogrzeb kapelana „Solidarności” błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki. Ceremonia stała się okazją do patriotycznej manifestacji, zaś sam kapłan stał się symbolem męczeństwa, jedną z ostatnich ofiar czerwonych siepaczy z SB.

NSZ powstawał bez wsparcia finansowego ze strony rządu londyńskiego, jak miało to miejsce w przypadku AK. Pomimo tego w szczytowym okresie działalności formacja liczyła około sto tysięcy żołnierzy. Ideowi członkowie NSZ podejmowali walkę z niemieckim okupantem, ale również prosowiecką partyzantką złożoną z radzieckich spadochroniarzy oraz renegatów, którzy stali się forpocztą czerwonej zarazy.

17 września 1939 roku oddziały Armii Czerwonej, bez wypowiedzenia wojny, przekroczyły wschodnią granicę Rzeczypospolitej Polskiej. W ten sam dzień rząd Związku Radzieckiego w nocie skierowanej do ambasadora Wacława Grzybowskiego w Moskwie zrywał jednostronnie stosunki dyplomatyczne, stwierdzając, iż państwo polskie przestało istnieć.

Wrzesień 1939 roku to miesiąc, który zapisał się na trwałe w świadomości historycznej naszego Narodu. Nawet osoby, mające mgliste pojęcie o dziejach naszej Ojczyzny znają daty 1 i 17 września.